Khao Sok nationaal park, Koh Phi Phi

Inmiddels is het acht februari en zijn we alweer heel wat ervaringen rijker. De jungle tour is alsnog doorgegaan, gelukkig vielen de prijzen in ons hostel mee. Overdag zijn we een stuk door de jungle naast ons hostel gaan lopen. Dit was mooi -foto's staan helaas op de harde schijf die ik nu niet bij me heb-, pittig en ontzettend belonend. Op de terugweg hoorden we geluiden boven ons. Na even wachten kwam er een hele groep gibbons tevoorschijn, zoooo gaaf!!! Helaas lukte foto's maken niet zo goed omdat het al schemerig was en ik mijn statief niet zo snel te pakken kreeg. We hadden meteen afgesproken dat wanneer we nog een groep tegen zouden komen Michel heel snel mijn statief zou pakken. Dit was eigenlijk een grapje want we hadden niet verwacht dat we nog een keer zo'n geluk zouden hebben. Gelukkig gebeurde dit wel. Na een paar minuten lopen kwamen we nog een groep tegen, zo mooi!! Echt een hele ervaring. Zo tof, zo uniek, zo bijzonder, zo mooi. 

We hadden de avond ervoor nog een heel gesprek met een stel en hun elf jaar oude dochter over de aankomende tour. Helaas zaten hun in een andere groep want het klikte erg goed.

In de ochtend gingen we op pad, eerst met een busje en daarna met een boot. De boottocht was prachtig. Overal waren hoge rotsen en mooie natuur te zien. Toen we aankwamen zagen we drijvende bamboo huisjes op het water. Dit werd deze nacht ons onderkomen. Na even settelen en wat zwemmen gingen we op pad naar de jungle. Liam was onze gids en hij sprak vol liefde over de jungle. Het is letterlijk een bomenknuffelaar die de natuur waardeert. Na een wandeling kwamen we aan bij een grot. Hier zouden we tot aan onze kin in het water komen dus liet ik onze spullen achter bij een Fransvrouw die de grot niet in wilde. Het water in de grot was vrij koud, de vleermuizen waren met velen en zo af en toe was het best lastig om niet weg te slippen. Het enige negatieve wat ik kan benoemen was de Fransman die zich én niet stil hield én overal aan zat. Twee dingen waar Liam nadrukkelijk van had gezegd dit niet te doen. Het water was koud maar wat was het gaaf om tot je kin aan toe in het water te lopen.

Na het eten gingen we een nachttour doen wat inhoud dat je op een longboat zit en via het water op zoek gaat naar dieren. We hebben wat apen op een afstand gezien en verder heb ik vooral genoten. Wat heerlijk om zo in de natuur op te gaan. Helaas werd ik ’s avonds wat ziek en heb ik regelmatig de wc bezocht. Wat vooral ’s nachts niet zo’n leuke onderneming was aangezien je best een stuk door het donker moest lopen om daar te komen. Voor zulke dingen heb ik teveel horror films gezien haha. Na wat medicijnen en veel slaap voelde ik me redelijk en gingen we ’s ochtends weer op pad met de longboat. Liam nam ons mee naar een stukje natuur dat hij ‘heaven’ noemde. En terecht want het was geweldig! Liam vroeg of ik voorop de boot wilde zitten zodat ik betere foto’s kon maken en van hieruit heb ik nog meer genoten van al het moois om me heen. Oh de Fransman stond inmiddels op mijn zwarte lijst. Hij bleef maar praten en al die dingen doen waarvan gevraagd werd om het niet te doen. Anyway, aan het einde van onze bootrit hadden we geluk; we zagen een hele groep apen. Geweldig! Na het ontbijt zijn we snel in een kayak gesprongen om te kijken of we ze nogmaals konden zien maar we konden ze alleen nog van een afstand zien.

Op de terugweg maakten we nog een stop om op een prachtige plek te lunchen –midden in de natuur kregen we bakjes rijst- en hebben we nog een kleine grot bezocht.

Eenmaal aangekomen bij ons hostel hebben we gewacht op het mini busje dat ons naar Au Nang zou brengen. Hier hebben we een nacht geslapen waarna we verder zijn gereisd naar het eiland Koh Phi Phi.

Eindelijk was het moment daar; we hebben Anton ontmoet! Anton is in oktober begonnen met reizen in Australië met nog twee vrienden en reist sinds een paar maanden alleen. We waren elkaar al een paar keer net misgelopen dus nu eindelijk het moment daar was, waren we allemaal super blij. Helaas was het ’s avonds wat minder gezellig. We waren lekker aan het eten toen opeens allemaal mensen langs kwamen rennen. Ik dacht ‘oh zal wel een kroegentocht zijn’ tot iemand begon te schreeuwen ‘there is a fire, get out of here’. Waarop de serveerster riep dat we eerst moesten betalen –waarom ook niet, er is slechts een vuur gaande-. Hierna zijn we achter de kudde mensen aangelopen het strand op. Het was bizar. Je rook het vuur, zag af en toe wat vlammen, zag veel rook en veel mensen die in paniek waren. Zelf was ik natuurlijk de rust zelfde. Not. Het vuur was ontstaan met een kleine knal waarna de mensen die in dat restaurant aten gas roken en besloten het op een rennen te zetten. Hierna volgde een flinke knal en was het vuur een feit. Het vuur werd met water en zand geprobeerd onder controle te houden. We wisten niet of ons hostel ook in de brand stond of niet. We besloten te kijken of we bij ons hostel konden komen. Gelukkig was deze ongedeerd. We gingen op het balkon bij Richard en Deb zitten die uit Canada komen. Richard had een super rustige energie en vertelde dat hij ook werk doet waarin hij veel extreme omstandigheden meemaakt. Hij begon een verhaal tegen me te vertellen –ik denk om me gerust te stellen- en langzaamaan zagen we het vuur minder heftig worden. Er zijn twee gebouwen volledig afgebrand. Beide hostels met restaurants erbij. De laatste dagen zien we hoe er driftig wordt geprobeerd om alles weer op te bouwen. Het meest sneue is dat één van de plaatsen bekend stond omdat die de tsunami had ‘overleefd’. Vreselijk sneu.

In de afgelopen dagen hebben we veel tijd met Anton doorgebracht. Hij maakt veel nieuwe vrienden doordat hij op een slaapzaal slaapt dus elke keer dat we afspreken ben ik nieuwsgierig wie hij meebrengt. Ik vind het erg gezellig om zoveel verschillende mensen te ontmoeten.

We zijn ook nog wezen duiken met Ricardo, een spanjaard uit Barcelona. We hebben onwijs mooie dingen gezien! Black tip reef sharks –haaien dus, whoopie-, drie schildpadden –waaaaaaaaah-, een hele grote kwal, een zeeslang en prachtige vissen en koraal. We hebben twee duiken gedaan en naast al het moois dat er te zien was, was het ook gewoon gaaf om deze ervaring met zijn drieen te delen.

In de avond zijn Mich en ik naar het uitzichtpunt gelopen. Een helse wandeling –veulte warrum- maar wel een prachtig uitzicht. En nu.. nu genieten we van een luie dag.

Tot schrijfs