Koh Phi Phi, Phuket en Singapore

Het tweede deel van onze reis is begonnen; Singapore. Hiermee komt Australie al dichterbij.. net als mijn zenuwen voor ons allergrootste avontuur. Afijn, eerst maar eens even een update.

Voor zover ik me dingen nog kan herrineren. Alles gaat zo snel door elkaar heen lopen, bizar gewoon. Koh Phi Phi stond vooral centraal om de chill dagen en het vooral alles rustig aandoen. We zijn samen met Anton en Alex van Koh Phi Phi naar Phuket gereisd. Na aankomst hebben we wat rond gesjouwd, gegeten en daarna zijn Michel en ik met Alex naar een uitzichtpunt gelopen. Het was een best stuk wandelen wat met de Thaise hitte voor de nodige zweet zorgde. Het uitzicht was het zeker waard. Ik denk niet dat ik snel genoeg krijg van zonsondergangen op plekken met een mooi uitzicht. Toen we terug wilden lopen kwamen opeens allemaal apen tevoorschijn. Nadat we snel onze chippies weg hadden gestopt begonnen we driftig te filmen en foto’s te maken. Wat bizar! Een hele groep apen, zomaar, uit het niets. Whooohoooo, dit vind ik leuk.

Toen we eenmaal weer beneden waren zijn we herenigd met Anton –die de eerste tien minuten alles over de apen moest aanhoren- en naar de nachtmarkt gegaan. Ik keek me mijn ogen uit. Overal eten, drinken, dooie diertjes, vis, krabben, oehhh en mini loempia’s. Met veel moeite hierna een tuc tuc gevonden die ons weer terug wilde brengen en pfff wat was ik moe na deze drukke dag. Moe maar voldaan, wat weer een leuke ervaringen.

De dag erna zijn we met zijn vieren naar Patong beach gegaan. Voor 30 bath een half uur in de bus, bizar goedkoop. En leuk, ik ben echt zo’n nerd die ervan houd om in het buitenland met het openbaar vervoer te reizen. Ik vond Patong beach niet zo interressant. Het was druk en daar is eigenlijk het meeste wel mee gezegd. We hebben nog even in de zee gezwommen, ergens wat gegeten en zijn weer terug gegaan om ditmaal naar een andere nachtmarkt te gaan. Als vegetarier is het in Phuket niet zo goed vertoeven op deze markten, ach als het maar gezellig is. En daarna.. daarna was het tijd om afscheid te nemen van Anton en Alex. Beiden gingen de dag erna weer verder. Ik ben super goed in afscheid nemen en heb heus niet stiekem een paar tranen gelaten toen we uit zicht waren. Zo, dat is alles wat ik erover zeg.

Apen zien is vrij verslavend ben ik achtergekomen. Dus toen we de dag erna beseften dat Monkey Hill best te lopen is qua afstand was de keuze over wat we gingen doen snel gemaakt. Eenmaal onderaan de heuvel aangekomen sprak een man ons ongelofelijk enthousiast aan dat hij een binnendoor route wist. We hoefden hem alleen maar te volgen. Aangezien mijn moeder me altijd heeft geleerd voorzichtig te zijn met vreemden gingen we meteen mee met deze vrolijke man. Het pad wat hij wist was een pad door de jungle. Het was schitterend, stijl, warm, met een halfgebakken gesprek met onze nieuwe vriend en zeker niet veel sneller als de andere route. Nat van het zweet en al puffend kwamen we boven. Wat al snel beloond werd met een groot aantal apenkoppen. Die we eerst heel leuk vonden. Tot ze wel heeeeel dichtbij kwamen. En onze tas wilden pakken. Met zijn tanden ontbloot stond daar een aap voor ons gek te doen. Ik probeerde streng en dapper te zijn maar stiekem wou ik dat Timon en Pumba ons kwamen redden. De tas konden we pakken maar mijn slipper was opeens in handen van de aap. Ik op één slipper erachteraan, tot grote hilariteit van iedereen die alles hadden zien gebeuren. De aap –en dus ook mijn slipper- gingen de boom in en daar zat ie dan.. bovenin de boom aan mijn Birckenstok te kauwen. Gelukkig had een Thai zoveel verstand om een steen naar de aap te gooien. Van schrik liet ie mijn slipper los die Michel vervolgens snel pakte. En daarmee kwam mijn Assepoester ervaring tot een einde. Geen prins, geen mooie jurk, geen paarden voor mijn koets.. maar wel mijn afgekauwde slipper terug.

Oh ja, Michel zijn idee van mijn slipper terug krijgen; ‘bied ze eten aan en koop ze om’. Achteraf konden we hard lachen om mijn panische reactie op de apenkop die mijn slipper stal en Michel zijn geniale plan. Ik hoor mijn moeder al zeggen; lekker stel zijn jullie ook.

Na even bijkomen hebben we –net als andere toeristen- pinda’s gekocht om de apen te voeren. De grote vonden we beide niet zo heel leuk. Beetje te groot en te grote tanden haha. De kleintjes daarentegen waren té schattig. Ze pakten de pinda’s met hun zachte handjes uit je handen en hielden soms je hand nog net even een moment langer vast.. smelt.

De dag hierna was het voor ons ook tijd om verder te reizen. Na vroeg opstaan, een bus en vlieg reis kwamen we aan in Singapore. Het valt op dat hier veel hoge gebouwen zijn met geweldige architectuur, heel veel groen en gebouwen die je het gevoel geven dat je in de toekomst bent gestapt. Het is lastig uit te leggen maar ik denk dat de mensen die hier geweest zijn wel snappen wat ik bedoel. We hebben niet zo gek veel gedaan, beiden moe door het reizen en Michel had wat last van zijn buik. Onze kamer is euhm... niet zo mooi. We hebben geen raam, het is klein met een stapelbed en benauwd. Beetje claustrofobisch dus. Echter, de man die hier werkt is zo’n vrolijke, magere lieverd, dat het me eigenlijk niet zo heel veel uitmaakt. Het is maar voor even en het grootste deel van de dag zijn we toch weg. In de avond zijn we naar de bioscoop geweest om de film Black Panther te bekijken. Dit was een speciale gelegenheid voor de fans om hem eerder te bekijken en via Imax. Wat inhoud dat je groter beeld -maar dan ook echt gigantisch-, beter geluid en nog vettere 3d effecten -soms misselijkmakend zo echt leek het alsof je over de kop ging- hebt. Het was een toffe ervaring en zeker een goeie film. 

Vandaag hebben we –Nederlanders die we zijn- fietsen gehuurd en de stad verkend. Het weer is hier iets minder drukkend en warm als in Thailand wat wel aangenaam is. We hebben veel gezien en zo’n geluk; vrijdag gaat het nieuwe Chinese jaar van start. Dit wordt zo’n vijftien dagen lang gevierd. De aanloop ernaar toe zorgt ook al voor wat feestjes waardoor we vanavond prachtig mooie beelden van papier maché –denken wij, is vast ander spul- te zien kregen en als kers op de slagroom ook nog een vuurwerkshow te zien kregen. Ik wordt daar zo enthousiast van. Komend jaar is trouwens het jaar van de hond. Michel is geboren in het jaar van de slang en ik in het jaar van de draak. Vandaar dat ik soms zo’n draak ben, kan ik dus heus niets aan doen.

Het is hier prachtig, we genieten nog steeds en hoewel de dagen voorbij vliegen en ik niet meer zo goed weet wat wanneer gebeurde, neem ik alles met heel veel plezier in me op. En Michel ook, geweldig om hem zo te zien genieten. Al reizend is hij helemaal in zijn element.

Tot schrijfs